Verhuizing Australie

Vanmorgen wat langer in bed gelegen omdat Kath samen met Sandra ‘exercisen’ (ik kan nog steeds geen goed nederlands woord hiervoor verzinnen) ging. Rond 9:30 toch maar opgestaan en gedouched, want rond 11 uur moesten we weer in ons oude huis zijn om de water dispenser terug te geven en rond half twaalf moesten we de sleutel teruggeven aan de makelaar. Verder moesten we nog een drietal zware planten naar beneden en in de auto zien te krijgen. Om kwart over elf kwamen we bij het huis aan en de water dispenser, drie lege flessen en twee volle flessen water hebben we weer terug gegeven. We hadden inmiddels een van de onderhouds medewerkers gevraagd of hij ons kon helpen met de planten. Die had hij snel op onze trolley gekregen. Inmiddels was de makelaar ook aangekomen, en na een ronde door het huis en het overhandigen van de sleutels vertrokken we voor de laatste keer uit ons oude huis. Kath moest nog wat spullen terug geven aan Garner, dus daar zijn we snel nog even langs geweest en daarna langs de dokter om een influenza vaccinatie voor Sarah en Katherine. Daarna naar Taman Tun gereden waar we Raymond op pikten om samen te lunchen. Het was inmiddels al 2:30 toen we klaar waren met de lunch, en nadat we Raymond weer bij z’n kantoor gedropped hadden zijn we weer naar huis gereden.

De rest van de middag zijn we verder niet meer het huis uitgeweest. Kathryn en Sarah sliepen tot laat in de middag.

[Gisteren ging er wat mis met het publiseren van m’n blog en een gedeelte van de post is verdwenen, ik verdenk IE ervan dat die de boel wat overhoop gooit, dus ik gebruik nu maar Firefox]

Vanochtend weer rond 8:30 opgestaan, want rond 9:30 wilden we weer in ons oude huis zijn om de verhuizers het resterende spul in te pakken en in de vrachtauto te laden. Rond 8:45 aangekomen en Katherine ging naar boven om de verhuizers binnen te laten terwijl ik de Renault leeg haalde en alles in de Audi dumpte omdat Kathryn om 10:30 de auto dealer (of dealster, want het was een vrouw) zou ontmoeten bij de bank waar de lening voldaan moest worden. Het werd weer wat later dan gepland, maar 10:45 ging Kathryn toch eindelijk weg terwijl ik in het huis achterbleef om de boel te overzien en verder de verhuizing af te handelen. De verhuizers hadden het resterende spul vrij snel ingepakt en het inladen startte rond 11:15. Uiteindelijk bleek het totaal aantal items dat naar Perth wordt verscheept uit te komen op 151. De verhuizers vertrokken rond 12:45 naar het pakhuis om de container in te gaan laden. Ze zouden ons dan later op de dag bellen zodat we konden zien hoe de container ingepakt was, en of alles erin kon. Kathryn kwam rond een uur of 1 weer terug en we waren nu dus de Renault kwijt.

Ondertussen probeerden we ook onze overtollige meubelen nog te verkopen. We hadden een koper gevonden die aardig wat wilde hebben. Het waren mensen die beneden in het complex een kinder opvang runnen. Ze wilden aardig wat dingen hebben en toen bleek dat we de prijzen nog verder naar beneden hadden geschroeft wilden ze nog wel meer kopen. Uiteindelijk hebben ze al onze overtollig meubilair gekocht, helaas niet voor de prijs die we er in eerste instantie voor wilden hebben, maar aangezien we geen andere gegadigden hadden, verkochten we het liever voor wat minder, dan dat we ermee opgezadeld bleven zitten. Rond 3 uur was het huis nog steeds niet helemaal leeg, ik had de verhuizers gevraagd of ze een aantal meubels naar de kinder opvang beneden konden brengen en dat hadden ze dan ook gedaan, maar mijn hoekburo moest eerst ontmanteld worden voordat het uit de kamer kon en we hadden daar nog niet genoeg mankracht en gereedschap voor. Rond 3 uur moesten we echter naar het pakhuis, dus besloten we de mensen van de kinderopvang maar de sleutel van ons huis te geven zodat ze wat meer tijd hadden om alles eruit te halen.

Rond 4:45 kwamen we bij het pakhuis aan waar men de container voor ongeveer 90% had volgeladen en wonder boven wonder pastte alles erin, behalve onze IKEA stoel. Die sturen ze dus morgen weer terug naar Raymonds huis. Verder moesten we nog een aantal formulier invullen waaronder eentje voor de verzekering waarop we moesten specificeren wat er ongeveer in de container zat en hoeveel het waard was. Dat kostte wat tijd, maar uiteindelijk kwamen we er toch uit. De totale verzekerde waarde van de container inhoud was RM40k. Verder nog wat formulier voor de Australische douane ingevuld, en we kregen wat informatie over welk schip de container op ging en hoe lang het duurde voordat de container in Fremantle (een plaats vlakbij Perth) aan zou komen. Hij wordt dus verscheept op 10 mei en de verwachte aankomst datum is 19 mei.

Rond een uur of 6 zijn we weer vertrokken naar huis, waarna we rond 7 uur naar One Utama zijn gegaan (Kathryn, Sarah, Mylene, Oliver, Chloe en ikzelf) om een hapje te eten. Daarna hebben we iedereen weer thuis afgezet waarna we naar een benzine station vlakbij IKEA zijn gegaan om onze Audi te overhandigen aan z’n nieuwe eigenaren. Raymond was daar ook al, zodat we met hem weer terug konden rijden. We zitten nu dus zonder eigen auto’s. Met Raymond zijn we dus weer naar huis gegaan en rond 9:20 zijn we met Sandra (die net terug kwam van haar school) naar Kota Damansara gegaan om nog wat te eten, want Raymond en Sandra hadden nog niet gegeten. Rond 10:30 waren we weer thuis.

Morgenvroeg wordt het huis schoongemaakt en moet echt alles eruit zijn (er staat nog steeds wat spul in), en vrijdag kunnen we dan de sleutel terug geven. Volgende week maandag gaan we dan naar Johor Bahru, waarschijnlijk met hetzelfde busje als waar we ook mee naar Kuantan zijn geweest. We moeten namelijk nog wat dingen meenemen voor Pheng en dat gaat wat makkelijker in een grote bus.