Container dag :)
0Vanochtend weer rond 8:30 opgestaan, want rond 9:30 wilden we weer in ons oude huis zijn om de verhuizers het resterende spul in te pakken en in de vrachtauto te laden. Rond 8:45 aangekomen en Katherine ging naar boven om de verhuizers binnen te laten terwijl ik de Renault leeg haalde en alles in de Audi dumpte omdat Kathryn om 10:30 de auto dealer (of dealster, want het was een vrouw) zou ontmoeten bij de bank waar de lening voldaan moest worden. Het werd weer wat later dan gepland, maar 10:45 ging Kathryn toch eindelijk weg terwijl ik in het huis achterbleef om de boel te overzien en verder de verhuizing af te handelen. De verhuizers hadden het resterende spul vrij snel ingepakt en het inladen startte rond 11:15. Uiteindelijk bleek het totaal aantal items dat naar Perth wordt verscheept uit te komen op 151. De verhuizers vertrokken rond 12:45 naar het pakhuis om de container in te gaan laden. Ze zouden ons dan later op de dag bellen zodat we konden zien hoe de container ingepakt was, en of alles erin kon. Kathryn kwam rond een uur of 1 weer terug en we waren nu dus de Renault kwijt.
Ondertussen probeerden we ook onze overtollige meubelen nog te verkopen. We hadden een koper gevonden die aardig wat wilde hebben. Het waren mensen die beneden in het complex een kinder opvang runnen. Ze wilden aardig wat dingen hebben en toen bleek dat we de prijzen nog verder naar beneden hadden geschroeft wilden ze nog wel meer kopen. Uiteindelijk hebben ze al onze overtollig meubilair gekocht, helaas niet voor de prijs die we er in eerste instantie voor wilden hebben, maar aangezien we geen andere gegadigden hadden, verkochten we het liever voor wat minder, dan dat we ermee opgezadeld bleven zitten. Rond 3 uur was het huis nog steeds niet helemaal leeg, ik had de verhuizers gevraagd of ze een aantal meubels naar de kinder opvang beneden konden brengen en dat hadden ze dan ook gedaan, maar mijn hoekburo moest eerst ontmanteld worden voordat het uit de kamer kon en we hadden daar nog niet genoeg mankracht en gereedschap voor. Rond 3 uur moesten we echter naar het pakhuis, dus besloten we de mensen van de kinderopvang maar de sleutel van ons huis te geven zodat ze wat meer tijd hadden om alles eruit te halen.
Rond 4:45 kwamen we bij het pakhuis aan waar men de container voor ongeveer 90% had volgeladen en wonder boven wonder pastte alles erin, behalve onze IKEA stoel. Die sturen ze dus morgen weer terug naar Raymonds huis. Verder moesten we nog een aantal formulier invullen waaronder eentje voor de verzekering waarop we moesten specificeren wat er ongeveer in de container zat en hoeveel het waard was. Dat kostte wat tijd, maar uiteindelijk kwamen we er toch uit. De totale verzekerde waarde van de container inhoud was RM40k. Verder nog wat formulier voor de Australische douane ingevuld, en we kregen wat informatie over welk schip de container op ging en hoe lang het duurde voordat de container in Fremantle (een plaats vlakbij Perth) aan zou komen. Hij wordt dus verscheept op 10 mei en de verwachte aankomst datum is 19 mei.
Rond een uur of 6 zijn we weer vertrokken naar huis, waarna we rond 7 uur naar One Utama zijn gegaan (Kathryn, Sarah, Mylene, Oliver, Chloe en ikzelf) om een hapje te eten. Daarna hebben we iedereen weer thuis afgezet waarna we naar een benzine station vlakbij IKEA zijn gegaan om onze Audi te overhandigen aan z’n nieuwe eigenaren. Raymond was daar ook al, zodat we met hem weer terug konden rijden. We zitten nu dus zonder eigen auto’s. Met Raymond zijn we dus weer naar huis gegaan en rond 9:20 zijn we met Sandra (die net terug kwam van haar school) naar Kota Damansara gegaan om nog wat te eten, want Raymond en Sandra hadden nog niet gegeten. Rond 10:30 waren we weer thuis.
Morgenvroeg wordt het huis schoongemaakt en moet echt alles eruit zijn (er staat nog steeds wat spul in), en vrijdag kunnen we dan de sleutel terug geven. Volgende week maandag gaan we dan naar Johor Bahru, waarschijnlijk met hetzelfde busje als waar we ook mee naar Kuantan zijn geweest. We moeten namelijk nog wat dingen meenemen voor Pheng en dat gaat wat makkelijker in een grote bus.
Tweede pakdag
0Afgelopen nacht niet zo best geslapen. Sarah lag bij ons in bed en die lag nogal heen en weer te woelen, bovendien stond de airco wat te koud. Katherine werd ‘s ochtends wakker met een behoorlijke pijn in haar rug. Ze had daar gisteren ook al last van, maar vandaag was het nog iets erger. Na het ontbijt besloot ik dus maar om alleen naar ons appartement te gaan, want iemand moest toch de verhuizers weer binnen laten. Iets later dan gepland (10:15) kwam ik weer bij ons oude huis en de verhuizers zaten al te wachten om binnen gelaten te worden. Ze begonnen meteen weer met pakken en ik heb zelf nog wat laatste dingen opgeruimd en ingepakt. Zo tegen half twaalf kwam Albert (de vertegenwoordiger van het verhuisbedrijf) langs om wat formulieren af te geven die we nog in moeten vullen en om te kijken hoe het met het inpakken ging. Na een half uurtje ging hij weer weg en ik had intussen alle etenswaren die nog in de keuken aanwezig waren in twee dozen gegooid. Rond een uur of 1 met de dozen weer terug naar Raymonds huis gereden en daar uitgeladen. Voor de lunch een broodje gegeten en daarna wat uitgerust. Rond 2:45 zijn Kathryn en ik naar de bank gegaan om geld te halen om onze lening voor de Renault morgen te kunnen betalen en daarna naar ons appartement gegaan om het inladen van alle dozen bij te wonen. De verhuizers wisten ons te vertellen dat we hoogstwaarschijnlijk nog steeds te veel dingen hebben en dat alles niet in onze 20 foot container zal gaan passen, en we hebben het meeste van onze IKEA meubilair al niet in laten pakken. Dat was even een tegenvaller dus. Het totaal aantal items (dozen en andere ingepakte dingen) stond vandaag op 140 stuks! Alle dozen zijn genummerd en werden afgevinkt op een lijst door ons als ze de deur uitgingen in de vrachtwagen. Morgen komen de verhuizers nog weer terug om de rest van de dozen in te laden en nog een laatste paar dingen in te pakken. Morgen middag gaan we dan naar het pakhuis waar alles in de container geladen wordt en dan zullen we dus zien of alles erin past of dat we nog meer moeten achterlaten.
Nadat de verhuizers vertrokken waren rond een uur of 5, hadden we nog een aantal mensen over de vloer die een aantal dingen van ons gekocht hadden. We hadden echter nog een aantal stukken meubilair niet kunnen verkopen en door de prijs drastisch te laten zakken van enkele stukken hebben we ze kunnen overtuigen om de rest van ons meubilair ook te kopen 🙂 Morgen zal dat dan door de verhuizers naar beneden gebracht worden waar het tijdelijk opgeslagen wordt totdat die mensen vervoer geregeld hebben.
Zo rond 6:30 hebben nog de diepvries en koelkast leeg gemaakt en alles in een doos gegooid en rond 7:15 waren we weer in Raymonds appartement waar ons avond eten al bijna klaar was. Raymond en Sandra hadden een verjaardags feestje dus aten niet meer vandaag.
Morgenvroeg komen de verhuizers weer rond 9:30 om de rest van het spul in te laden, rond 10:30 ontmoeten we dan de dealer die onze Renault gaat kopen om de lening af te kopen en de Renault zullen we dan af moeten geven. Later op de dag zullen we waarschijnlijk ook de Audi overgeven aan de nieuwe eigenaar en dat betekent dus dat we geen van onze eigen auto’s meer tot onze beschikking hebben. Gelukkig kunnen we wat regelen met Sandra, zodat we haar auto kunnen gebruiken.
Morgen meer nieuws, want het is nu alweer 12:19 (het is al woensdag dus).
Â
Eerste pakdag
0Vandaag stonden de verhuizers hier op de stoep rond 9:45. Eerst een rondje door het huis gemaakt en alles gemarkeerd wat _niet_ mee gaat en rond een uur of 10:00 kwamen de rest van de verhuizers (6 personen) en begonnen met het inpakken van de woonkamer, eetkamer, logeerkamer, keuken en Sarah’s kamer. De computer kamer en onze slaapkamer worden morgen ingepakt. Dat gaf mij nog wat extra tijd om alle computers te ontmantelen zodat men ze makkelijk kan inpakken.
We hebben Sarah en Mylene na de lunch in Souled Out naar het huis van Raymond gebracht, want in ons huis is het nu een grote bende 🙂 Verder zijn we nog naar CIMB bank geweest om wat vouchers op te halen die we nog tegoed hadden van de punten op onze credit cards. Kunnen we nog wat extra dingen van kopen zoals een rijstkoker en een heet water pot (want die worden blijkbaar niet in Australie verkocht).
De verkoop van de Audi lijkt nu eindelijk rond, de koper heeft de lening voor elkaar en de bank heeft onze lening afbetaald. Dat heeft toch nog behoorlijk wat moeite gekost.
Met de verkoop van de Renault gaat het echter niet zo goed. We hadden een goede koper en het was bijna zeker dat de zaak gesloten kon worden, maar nadat de koper een testrit samen met een monteur had gemaakt kwam ze terug op de beslissing om de auto te kopen omdat volgens de monteur onze versnellingsbak binnen een jaar kapot zou gaan en vervangen zou moeten worden. Hij zou dit kunnen horen aan het motor geluid. We waren uiteraard een beetje pissig op deze monteur omdat het geen Renault specialist was en we boden aan om een tweede opinie door onze eigen monteur te geven, maar helaas dat wilde ze dus niet. Het lijkt erop dat we onze auto nu aan een dealer moeten verkopen wat betekent dat we slechts 23-24k er voor kunnen krijgen i.p.v. 29k. Toch weer een behoorlijke tegenvaller.
Het is nu 5pm en de verhuizers zijn net vertrokken. Ik heb wat foto’s gemaakt van hoe het huis er nu uitziet. Morgenvroeg tussen 9:30 en 10:00 komen ze voor de tweede pakdag.
Hierboven zie je onze tweede zitkamer, met op de voorgrond 1 van de ingepakte lazyboy stoelen.
[Nu kan ik dus geen foto’s meer uploaden… blijkbaar nog meer bugs in dit programma]
We slapen vannacht voor het eerst bij Raymond, ik hoop dat ze een goed bed hebben 🙂
Eerste posting
0Het is de bedoeling dat ik hier verslag ga doen van onze migratie naar Australie. Morgen komen de verhuizers hier om te starten met alles in te pakken. We hebben al een hele hoop van onze spullen weg gedaan om alles in een 20 foot container te krijgen. Hopelijk past alles er nu in.